Όλα τα παιδιά (αλλά και οι ενήλικες) έχουν προτιμήσεις στο φαγητό. Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό αρκεί να μην αποτελεί μόνιμη συμπεριφορά.
Η επιλεκτικότητα είναι ένας συνδυασμός της αναπτυσσόμενης ανεξαρτησίας και ελέγχου του παιδιού και της αντίδρασης των γονιών σε αυτό. Θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως «πρώτη εφηβεία» κατά την οποιά το παιδί αντιλαμβάνεται την έννοια του ελέγχου και αποζητά μόνιμα την προσοχή των γονιών του.
Με τη θετική διαχείριση της κατάστασης από τους γονείς, δεν χρειάζεται να εξελιχθεί σε επίμονο πρόβλημα και οι συμπεριφορές μπορούν να αλλάξουν έτσι ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν μια διατροφή με ποικιλία – και το πιο σημαντικό, να το απολαμβάνουν.
Πότε αποτελεί πρόβλημα;
- όταν αρχίζει να σας στρεσάρει,
- όταν επηρεάζει την καθημερινότητά σας,
- όταν καταλήγετε να έχετε μια διαρκεί ενασχόληση με το φαγητό του παιδιού σας,
- όταν ασχολείστε συνέχεια με το αν έχει φάει ή δεν έχει φάει τα λαχανικά του, τα φρούτα του, εάν δοκιμάζει ή δεν δοκιμάζει νέα τρόφιμα, εάν τρώει ή δεν τρώει πράγματα που έτρωγε πριν από λίγο καιρό.
Πως μπορείτε να το αντιμετωπίσετε;
Μην ξεχνάτε ότι ο τελικός στόχος είναι ένα χαρούμενο, υγιές παιδί που απολαμβάνει όχι μόνο το φαγητό αλλά και την ώρα που κάθεται στο τραπέζι μαζί σας. Το να μετατρέπεται μια φαινομενικά ήρεμη στιγμή της οικογένειας σε πεδίο μάχης κάθε άλλο παρά βοηθητικό δεν είναι.
Διαχωρίστε τους ΡΟΛΟΥΣ σας!
Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό και από τις δυο πλευρές ότι ο καθένας έχει συγκεκριμένο
ρόλο την ώρα του φαγητού. Τι σημαίνει αυτό;
Ο ρόλος/οι ευθύνες του γονιού
- Tι φαγητό θα μεγειρέψει
- Πως θα το σερβίρει
- Πότε θα το σερβίρει
Ο ρόλος/οι ευθύνες του παιδιού
- Επιλέγει το ίδιο αν θα φάει αυτό που έχει μπροστά του.
- Πόσο θα φάει
- Πως θα το φάει
Με τη θετική διαχείριση της κατάστασης από τους γονείς, δεν χρειάζεται να εξελιχθεί σε επίμονο πρόβλημα και οι συμπεριφορές μπορούν να αλλάξουν έτσι ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν μια διατροφή με ποικιλία – και το πιο σημαντικό, να το απολαμβάνουν.